:: MaaFKaN SaYa, aWaK.... ::

Saya bukanlah orang yg layak berbicara tentang ini semua....sama sekali tidak layak....
nak dibandingkan dgn org lain, mereka jauh lebih baik dari saya...
bukan hanya setakat itu...siapalah saya utk menasihati org lain..
utk menasihati sesiapa sekalipun...terlalu cetek ilmu di dada utk membimbing org lain...
tapi atas rasa tanggungjawab sbg seorg khalifah di bumi Allah...
saya meneruskan tugas saya, tanggungjawab saya jika saya ingin menjadi sahabat
kepada sahabat saya...jika saya tidak mahu melihat sahabat saya hanyut di bwa arus...
jika saya tidak mahu sahabat saya tergolong dlm golongan y Allah tidak suka....
saya kena kuat semangat....saya kena meneruskan tugas saya ini...
suatu ketika masa waktu pagi....

" awk bangun..bangun...awak dah solat ke...."

" lum lagi..." pendek jawapan awk...

" bangun la...nnt terlepas waktu..."

" emm..." tu je jawapan awk..

(tp saya lihat awk masih kat tilam...sy biarkan awk...sy pergi solat dulu...dah selesai solat sy kejutkan awk...)

"bangun la...solat...pastu tido la balik..."

(awk buka mata...pastu tido balik...sy biarkan awk lg...sy pergi mandi...selesai mandi....sy tgk awk tak bangun lg...sy kejutkan lg...tp awk tak bangun jgk...awk mendiamkan diri je...)

dalam hati sy "awk...tau tak sy sedih tgk awk camtu...sy pun rasa sama berdosa..tak mampu ajak awk solat sama2..sy dah anggap awk cam keluarga sy juga...tp sy ttp berharap awk bangun jugak..walaupun dah hampir abis waktu solat..."

(sy tak mampu bimbing awk...sy keluar dr bilik dgn perasaan sedih...berlalu begitu sahaja...sy duduk kat ruang tamu...sambil tgk rancangan pgi....tp fikiran sy pd awk...hinggalah sy tertido...sy bgn..tgk jam dah kul 9.00pg...sy masuk bilik...sy tatap wajah awk...sayu je hati ni...sy masih berharap awk tunaikan solat...dan sy menganggap awk dah bangun... :( Maafkan saya..awak..ggu awk tido..

(saya sedih bila awk berperangai macam ni...ibarat mencurah air ke daun keladi...tp hanya itu yg sy mampu lakukan....kalau awk adik sy dah lama sy tengking2 awk...sy marah2 awk..sy tarik2 selimut awak..asalkan awk bangun solat...tp tu cara y salah...membimbing sahabat tak sama mcm membimbing keluarga...adik2.....)

Lebih kurang begitulah situasinya...tapi memang saya amat yakin dgn kebenaran dari ALLAH...Jadi saya tak risau kalau sekalipun manusia menipu saya...
Pasti ALLAH akan tunjukan kebenaran...bila saya cuba utk jadi seorg sahabat..
sekalipun saya ditipu olehnya...
Bukan nama nyer sahabat sekiranya sy terus biarkan sahabat saya dalam kegelapan...
Tidak dikatakan sahabat jika saya terus menggalakkan sahabat saya melakukan kesalahan,
terus bermaksiat, terus mengheret awk ke arah kejahilan. Tidak...tidak.....
Saya bukan dikatakan sahabat....

Dan suatu malam...

(dari petang sy tgk awk dah balik...berehat kt ruang tamu sambil baring2...sy pun masuk bilik...malas nak ggu awk...berehat kejap dalam bilik...penat rasa nyer badan hari tu...pastu kluar kt ruang tamu sembang2 gn awk...)

" baru balik ke...camne study hari ni...ok ke.."

" dah lama...study ok je...letih sikit hari nie..."

" dah makan...dah solat asar ke..."

" dah makan...kt kafe tadi...lum solat lg..." selamba je awk jawab

" pergilah solat dulu...ni dah kul brape nie...."

" jap lagi la...hehehe..." sengih2 je awk..smbil tgk rancangan lewat petang

( sy pun berlalu...pergi mandi...badan rasa melekit...jap lg nak solat maghrib...pastu nak mengaji...nak bersiap2 tuk esok pulak...dah siap mandi..sy tgk awk asyik gn rancangan tv lg..)

" awk...awk...dah dekat nk maghrib ni..cepat la solat asar...nnt terlepas lg..."

" yelah..org pergilah ni..." awk menjawab dgn muka masam...

(Maafkan saya..awak..ggu awk berehat....awk terus berlalu ke bilik air...ambil wudhuk...akhirnya awk solat jgk...alhamdulillah...tp pas awk bg salam...azan maghrib berkumandang...dah selesai solat...)

" awk tak terus solat maghrib ke...alang2 dah de wudhuk tu..."

" jap lg la...sy nk mandi dulu..." awk jwb dgn senyum2 kambing...berlalu ke ruang tamu melayan kengkawan y lain...

(sy ditinggalkan dlm bilik terkulat-kulat...begitu mudah awk melengah2kan solat...seperti solat itu tak penting..padahal awk tau solat itu tiang agama...bila bahas bab ni...awk ckp lak...kita de 5 tiang..kalau tggl satu de 4 lg kan..klu tggl 3 de 2 lg kan...lum roboh lg...astaghfirullahalazim....begitu mudah awk main2 tuntutan agama ni....rukun iman y wajib ditunaikan....)

Situasi ni mmg menyentuh hati saya...bila fikirkan sakit hati...rasa nak je lempang...
nak tgglkan je sahabat tu begitu....tp bila difikirkan kalau sy tgglkan sahabat saya...
makin hanyut la dia...biarlah dia marah...biarlah ditengking...biarlah dia senyum2 sinis...
saya perlu bertahan dgn dugaan itu semua...dugaan saya tak sehebat dugaan masa Rasulullah menerima tomahan masa menyampaikan dakwah baginda...dugaan sy hanya baru sekelumit shj...tak kan sy nk terus beralah...sy kena kuat semangat..dan mesti semua tertanya kan...

kenapa saya mesti bersungguh-sungguh untuk menjadi sahabat dia ? Kerana saya sayang dia. Kerana saya sayang iman dia. Kerana saya sayang dia sebagai seorang muslimah. Jangan Tanya saya lagi kenapa saya kesian pada dia...kerana Allah yang memiliki hati saya, & Allah juga yang menggerakkan hati saya supaya menggapai kembali tangannya dari tangan-tangan yang membawa dia ke arah keburukan.
Berusahalah menjadi sahabat, Bukan sekadar menjadi seorang kawan. Jika kita mahu orang lain jadi sahabat pada kita, kita terlebih dulu perlu jadi sahabat kepada orang lain. Hiasi peribadi.. Benar, saya sayang kamu, saya mengasihi kamu, saya kesiankan kamu..
Benar....sujud syukur Pada Ilahi atas segala CintaNYA.. Indahnya nikmat Allah..
Syukur dgn semua ujian ini...menambahkan lg ketakwaan sy pada Yang Esa..Terima Kasih...
Walaupun diuji dgn dikurniakan sahabat seperti di atas..dimarah..bermasam muka...
buat tak endah..dan bermacam2 lagi..tp diri ini masih mampu tersenyum...kerana...
Saya hanya sebagai penunjuk jalan kepada sahabat...samada sahabat saya mahu mengikut atau pun tidak...itu terpulang pada sahabat saya...yang Berkuasa Hanyalah ALLAH...
kerana Allah yang memiliki hati sahabat saya, & Allah juga yang menggerakkan hati sahabat saya supaya menggapai kembali tangan saya dari tangan-tangan yang membawa dia ke arah keburukan....Mudah-mudahan Allah memberi sahabat saya HidayahNYA...aminnn...
0 Responses

~#HeHeHe...(^-^)...#~