:: MaaFKaN SaYa, aWaK.... ::
" awk bangun..bangun...awak dah solat ke...."
" lum lagi..." pendek jawapan awk...
" bangun la...nnt terlepas waktu..."
" emm..." tu je jawapan awk..
(tp saya lihat awk masih kat tilam...sy biarkan awk...sy pergi solat dulu...dah selesai solat sy kejutkan awk...)
"bangun la...solat...pastu tido la balik..."
(awk buka mata...pastu tido balik...sy biarkan awk lg...sy pergi mandi...selesai mandi....sy tgk awk tak bangun lg...sy kejutkan lg...tp awk tak bangun jgk...awk mendiamkan diri je...)
dalam hati sy "awk...tau tak sy sedih tgk awk camtu...sy pun rasa sama berdosa..tak mampu ajak awk solat sama2..sy dah anggap awk cam keluarga sy juga...tp sy ttp berharap awk bangun jugak..walaupun dah hampir abis waktu solat..."
(sy tak mampu bimbing awk...sy keluar dr bilik dgn perasaan sedih...berlalu begitu sahaja...sy duduk kat ruang tamu...sambil tgk rancangan pgi....tp fikiran sy pd awk...hinggalah sy tertido...sy bgn..tgk jam dah kul 9.00pg...sy masuk bilik...sy tatap wajah awk...sayu je hati ni...sy masih berharap awk tunaikan solat...dan sy menganggap awk dah bangun... :( Maafkan saya..awak..ggu awk tido..
(saya sedih bila awk berperangai macam ni...ibarat mencurah air ke daun keladi...tp hanya itu yg sy mampu lakukan....kalau awk adik sy dah lama sy tengking2 awk...sy marah2 awk..sy tarik2 selimut awak..asalkan awk bangun solat...tp tu cara y salah...membimbing sahabat tak sama mcm membimbing keluarga...adik2.....)
(dari petang sy tgk awk dah balik...berehat kt ruang tamu sambil baring2...sy pun masuk bilik...malas nak ggu awk...berehat kejap dalam bilik...penat rasa nyer badan hari tu...pastu kluar kt ruang tamu sembang2 gn awk...)
" baru balik ke...camne study hari ni...ok ke.."
" dah lama...study ok je...letih sikit hari nie..."
" dah makan...dah solat asar ke..."
" dah makan...kt kafe tadi...lum solat lg..." selamba je awk jawab
" pergilah solat dulu...ni dah kul brape nie...."
" jap lagi la...hehehe..." sengih2 je awk..smbil tgk rancangan lewat petang
( sy pun berlalu...pergi mandi...badan rasa melekit...jap lg nak solat maghrib...pastu nak mengaji...nak bersiap2 tuk esok pulak...dah siap mandi..sy tgk awk asyik gn rancangan tv lg..)
" awk...awk...dah dekat nk maghrib ni..cepat la solat asar...nnt terlepas lg..."
" yelah..org pergilah ni..." awk menjawab dgn muka masam...
(Maafkan saya..awak..ggu awk berehat....awk terus berlalu ke bilik air...ambil wudhuk...akhirnya awk solat jgk...alhamdulillah...tp pas awk bg salam...azan maghrib berkumandang...dah selesai solat...)
" awk tak terus solat maghrib ke...alang2 dah de wudhuk tu..."
" jap lg la...sy nk mandi dulu..." awk jwb dgn senyum2 kambing...berlalu ke ruang tamu melayan kengkawan y lain...
(sy ditinggalkan dlm bilik terkulat-kulat...begitu mudah awk melengah2kan solat...seperti solat itu tak penting..padahal awk tau solat itu tiang agama...bila bahas bab ni...awk ckp lak...kita de 5 tiang..kalau tggl satu de 4 lg kan..klu tggl 3 de 2 lg kan...lum roboh lg...astaghfirullahalazim....begitu mudah awk main2 tuntutan agama ni....rukun iman y wajib ditunaikan....)
Berusahalah menjadi sahabat, Bukan sekadar menjadi seorang kawan. Jika kita mahu orang lain jadi sahabat pada kita, kita terlebih dulu perlu jadi sahabat kepada orang lain. Hiasi peribadi.. Benar, saya sayang kamu, saya mengasihi kamu, saya kesiankan kamu..
Post a Comment